Mastif tybetański jest nader piękną oraz niezwykle autentyczną rasą psów, jego szczeniaki oceniane są jako bardzo czarowne oraz kolokwialnie pisząc przyjemne rozkoszne psiaki.

Sama rasa jest kwalifikowana do gromady tak zwanych molosów w modelu górskim, wyhodowana została ona w Tybecie do zaganiania zwierząt a także stróżowania, oprócz tego obecnie, hoduje się tego typu rasę jako psa na wystawy oraz psa stróżującego.

Szczeniaki tibetana mastiffa są pieskami o niezwykle dziarskim temperamencie, przejawiające tendencję do dominacji. Jednakowoż, są to naprawdę przyjazne i skore do zabawy czworonogi. Nawet po dłuższym okresie karmienia, nasz mastif tybetański może wykazywać ochotę na frajdę (strona WWW).

Jeśli adekwatnie podejdzie się do hodowli oraz nauczania tego psa, może on być bardzo stałym czworonogiem, dostosowującym się do poleceń, obrońcą oraz bystrym towarzyszem życia.

Bez wątpienia rasa tibetan mastiff|tego psa to jedna z najmądrzejszych oraz w najwyższym stopniu czujnych ras czworonogów, rzadko przejawiającej zachowania agresywne, aczkolwiek jest to jednakowoż rasa nieufna oraz wyspecjalizowana w reagowaniu na ewentualne zagrożenie.

Należałoby więc sprawić sobie takiego psa, naprawdę może on okazać się pierwszorzędnym a także lojalnym przyjacielem.

Istnieje sporo odmiennych teorii na temat historii mastifa tybetańskiego. Przyczyn takiego stanu musimy poszukiwać w tym, iż Tybet przez lata znajdował się w bardzo dużej izolacji od pozostałych kultur, tak więc prawda nie do końca jest odkryta. Możemy jednocześnie ukazać najbardziej zasadne informacje.

Rodzima nazwa („do khyi”), oznacza psa „trzymanego na uwięzi”. Taki zwrot dość trafnie oddaje użytkowość takiego zwierzęcia. W nocy bowiem chronił on zwierząt hodowlanych, natomiast podczas dnia musiał być przywiązywany, ponieważ odznaczał się znaczną agresywnością. Arystoteles przykładowo wspominał „psy indyjskie” (odpowiadające dogowi tybetańskiemu), jakie z Tybetu trafiły do Indii. Stamtąd szybko rozprzestrzenił się na tereny Persów.